Januari begon mooi, met een aantal vadercursussen. Februari en maart waren nog mooier, mijn droom om nogmaals naar Nieuw-Zeeland te gaan kwam uit! Ik was in het Paradijs! Maar daarna… stond de wereld op zijn kop.
Corona deed alle projecten stoppen. Gelukkig was er nog het onderwijs in het UMC waar ik hard voor aan de slag kon. Alle lessen vervangen door video-modules en online lessen.
Vanaf augustus begon er weer wat zicht te komen op nieuwe leuke dingen. Zoals daar zijn…:
Vadercursussen op geïmproviseerde locaties als een Scouting Gebouw en een Praktijk voor Vrouwen(!)zorg. Omdat een aantal locaties vanwege de coronamaatregelen niet beschikbaar waren voor externen moest er gezocht en gevonden worden.
Verder heb ik zitting genomen in de adviesraad van een promotietraject, ben ik bestuurslid van VDRS geworden en ben ik programmaschrijver voor een trainingstraject bij Medsim (zie andere projectberichten voor meer info).
Gelukkig staat de wereld niet stil, al draait hij soms wat langzamer.